Canada!

Maandag avond ben ik vertrokken naar Canada, Edmonton om precies te zijn. Een stad met bijna 1 miljoen inwoners en waar veel van mijn ooms, tantes, neven en nichten wonen. Nadat ik mijn tante Elsie weer had ontmoet op het vliegveld, zijn we naar haar prachtige nieuwe huis gereden om vervolgens mijn oom en neven weer te ontmoeten. Ik ben verwend met een heerlijk bed, een eigen badkamer en het lekkerste eten. Van griekse yoghurt met vers fruit tot zelfgebakken brood met Hollandse kaas en heerlijke salades. Op de een of andere manier waardeer ik lekker eten nu veel meer.

In het theater van Edmonton heb ik een Zuid-Afrikaans gospel koor bewonderd. Ze droegen de meest kleurrijke kleding en hadden een geweldig gevoel voor ritme. Op St Patricks Day, een nationale feestdag, heb ik een kroegentocht gehouden met mijn neef Luke en zijn vrienden. Iedereen was gekleed in het groen en zelfs het bestellen van een groen biertje was geen probleem. Ook heb ik heerlijk gegeten bij mijn tante Coby en ome Allen en heb ik hun zoon, mijn neefje, aangemoedigd tijdens zijn ice hockey game. Ice hockey is de meest beoefende sport in Canada en dan ook zeer populair. Daarnaast heb ik ook een nachtje geslapen bij tante Coby en ome Neil in St Albert, een suburb van Edmonton, en hebben we samen boodschappen gedaan bij de Dutch Store. Deze kans heb ik niet aan me voorbij laten gaan en dus heb ik voorraden drop en speculaas ingeslagen. Inmiddels zijn deze al aardig uitgeput.

Met mijn neven en nichten; Alicia, Melissa, Marie, Jennifer, Brad, Luke en Marcel, hebben we vrijdag eerst Elsie's home made pizza gegeten en beergaritas gedronken. Vanaf toen mijn nieuwe favoriete drankje. Daarna hebben mijn nichten mij meegenomen naar hun appartementen in down town Edmonton en hebben we ons voorbereid op een lange avond. Eerst hebben we de 18e verjaardag gevierd van Nolen, mijn neefje, en daarna zijn we naar een full moon party geweest. Een feest in een grote club met goede muziek waarbij de verf waarmee je wordt beschilderd oplicht in het donker. Die nacht heb ik geslapen bij mijn nichten in down town.

Tussendoor heb ik tijd gevonden om down town Edmonton te bezichtigen. Dwars door de stad loopt een prachtige brede rivier door een vallei, daarom 'river valley' genoemd. Dit is het gene wat Edmonton kleurt, want de rest van de stad is niet om over naar huis te schrijven. Veel uit de grond gepompte kantoren en onaantrekkelijke gebouwen. Ook waaide er een koude wind door Edmonton en dus reden genoeg om een dagje te shoppen in de grootste mall ter wereld; West Edmonton Mall. Van ijsbaan tot zwemparadijs en pretpark, alles is er aanwezig. Omdat ik dankzij Bozeman drie maanden lang niet heb kunnen shoppen, heb ik me prima vermaakt.

Zondag was het helaas al weer tijd om van iedereen afscheid te nemen. In mijn hoofd heb ik al plannen gemaakt om terug te gaan naar Canada om ook daar alle nationale parken te gaan ontdekken. Hopelijk duurt het dit keer dus minder lang voordat ik mijn familie weer kan zien.

Spring break!

Vandaag is het dan zover, spring break! Een dikke week vakantie waar ze hier al maanden naar uit kijken. Bijna iedereen verlaat de campus om te reizen, naar huis te gaan of om te werken. Alles gaat hier dicht, van de dining halls tot de residence halls zelf. Daarom ga ik eerst nog even genieten van de sneeuw en skien met de jongens en daarna vlieg ik naar Edmonton, Canada. Mijn allerliefste tante Elsie heeft me uitgenodigd om bij hun een week te verblijven. Veel van mijn neven en nichten blijken daar ook op kamers te wonen. Ik kan niet wachten om ze allemaal weer te ontmoeten en veel leuke dingen met ze te doen. Eindelijk kan ik weer gaan genieten van een grote, drukke stad, en wat voor een. Edmonton heeft de grootste mall ter de wereld! Nog maar 3 nachten...

Bozeman

Bozeman is een klein stadje in een van de dun bevolkste staten van Amerika. Het staat bekend om Montana State University met bijna 13000 studenten. Maar als je hier rond loopt vraag je je af waar ze allemaal zijn. Main street is de enige straat met restaurants, barren en winkels en is dus waar je moet zijn. De mensen hier zijn totaal niet gewend aan drukte en stress, grote steden vinden ze maar niets. De mensen die daar wonen noemen ze dan ook wel 'city people'. Hier is bijna iedereen opgegroeid op of in de buurt van een ranch/farm en dus lopen er veel ranchers en farmers rond met bijbehorende hoeden en laarzen. Jagen is hier de normaalste zaak van de wereld, echt iets voor mannen en wordt zeer serieus genomen. Zo heb je hier vele winkels waar je allerlei jagers attributen kunt kopen. Om te laten zien hoe stoer ze zijn is het heel gebruikelijk om samen met het beest wat ze net hebben geschoten op de foto te gaan. Als je hier winkels in gaat hebben ze vaak een muur waar al die foto's worden gepresenteerd. Ze schieten hier van alles, beren, herten, zwijnen, soms vraag ik me af of dat allemaal wel legaal is. Als je hier geen truck hebt wordt je trouwens niet serieus genomen. Zo heeft een vriend van ons uit California een prius en daar wordt vaak om gelachen.





Ook clubs of lounge barren kennen ze hier niet, het zijn ordinaire karaoke kroegen. Maar ja, je moet wat en dus was het gister zo ver. Bij aankomst op de parkeerplaats vroeg een Amerikaan al of ik zijn zelfgemaakte wiskey wilde proeven, ik hield al niet van wiskey maar nu helemaal niet meer. Binnen was het best gezellig als ik eerlijk moet zijn. Veel studenten en locals en een super goed sfeertje. Vodka met sprite smaakt hier ook heerlijk en kost slechts 3 dollar.

Midterms

Na 10 dagen in een hotel te hebben geslapen, alleen maar leuke dingen te hebben gedaan en iedere dag uiteten te zijn geweest, was het voor Bouke helaas alweer tijd om terug naar Nederland te gaan. Ik heb nu dus eindelijk weer wat tijd gevonden om te kunnen schrijven.

Het lijkt erop dat afgelopen week de lente hier is aangebroken. Het was maar liefst 12 graden boven nul, iedereen liep meteen op teenslippers en in korte broeken en rokjes en de sneeuw is langzaam aan het verdwijnen. Omdat eindelijk de wegen en stoepen weer zichtbaar waren en ik me bewust was van het feit dat we de huur auto weer snel in moesten leveren, zijn we opzoek gegaan naar een pawn shop (tweedehands winkel). Alles was er te krijgen, van opgezette beren tot geweren. Uiteindelijk ben ik toch voor een mountainbike gegaan (voor maar 38 dollar). Eindelijk sneller vervoer dan met de voet.

Afgelopen maandag heb ik mijn fiets voor het eerst getest met een ritje naar de lokale voedselbank. Hij fietst perfect en we waren sneller dan ooit. We hebben ons daar 100% ingezet voor vrijwilligerswerk. Ik had niet verwacht dat het daar zo druk zou zijn en dat zoveel normaal uitziende mensen van de community emergency voedsel nodig hebben. Het was erg leuk om deze mensen te mogen helpen. We hebben besloten om het vaker te doen en dus gaan we vrijdag weer.

Omdat Bouke heel graag nog een keer naar Yellowstone National Park wilde voor hij weg zou gaan zijn we vorig weekend in alle vroegte vertrokken naar de west ingang. Een gedeelte wat ik ook nog niet eerder had gezien en waar de wegen afsloten zijn, omdat ze vanwege de sneeuw onbegaanbaar zijn. Vanaf de west ingang zijn we met een
snowcat (busje met rupsbanden) naar Old Faithful gereden. Een gebied midden in Yellowstone met vele geisers, hot springs, modder potten en bacterie velden. De natuur is extreem en nergens anders op de wereld te bewonderen. Dankzij de gids heb ik die dag veel geleerd en is Yellowstone mijn favoriete nationale park!

Montana: 'treasure state'

Inmiddels is het alweer maart en komen de temperaturen eindelijk boven het vriespunt uit, heerlijk, na twee maanden kou te hebben geleden. Daarnaast is Bouke aangekomen en dus ben ik officieel het gelukkigste mens op aarde.



Afgelopen vrijdag had ik weer een interessant lesje en Bouke mocht mee. Na te hebben gezien hoe honing wordt gemaakt en veel verschillende soorten te hebben geproefd stonden ons nog enkele lekkere hapjes te wachten: insecten! Ik heb me gewaagd aan een brownie en een tortillia met meelwormen en een deegballetje met larven. Bij de gedachten dat insecten vele voedingsstoffen bevatten was het best weg te werken, maar wat mij betreft niet voor herhaling vatbaar.

Ik ben er hier achter gekomen dat een auto in Amerika echt onmisbaar is en zeker in Montana. Ik kon dus niet wachten om van de huur auto gebruik te maken. Ik wil Bouke alles laten zien en dus hebben we al heel wat kilometers gereden dit weekend. We zijn naar Hylite geweest voor de prachtigste bevroren watervallen, naar Moonlite voor het beste skigebied en naar Yellowstone voor het mooiste nationale park.