Cheerleaders!

Basketball and cheerleaders

Hier op de campus hebben we de ArenA in het klein. Er worden allerlei sporten beoefend waaronder natuurlijk basketbal. Iedere universiteit in Amerika heeft zijn eigen basketbalteam, zo hebben wij de 'bobcats'. Deze mannen wilden wij natuurlijk wel in actie zien en dus hebben we vorige week de Bobcats aangemoedigd tegen de Griz. Een ultieme Amerika ervaring! Vooraf werd door iedereen het Amerikaanse volkslied hardop meegezongen met de hand op het hart, richting de enorme Amerikaanse vlag. Ja, hier houden ze wel van een beetje nationalisme. De wedstrijd, compleet met cheerleaders en al, was geweldig. Erg spannend, maar uiteindelijk hebben we de Griz verslagen.




Ook hebben we deze week weer gekookt, want de behoefte naar gezond lekker voedsel wordt steeds sterker. Na drie weken op bagels en cornflakes te hebben geleefd hadden we besloten om pannenkoeken te gaan maken. Gelukkig verkopen ze hier in Amerika alles in groot verpakkingen, waardoor we dus genoeg pannenkoeken konden maken om uit te delen. Iedereen heeft lopen smullen, ze vonden de real dutch pancakes heerlijk. Kan ook bijna niet anders als je die dikke, droge pannenkoeken van de 'schweg' gewend bent.



Gister hebben we een trail gelopen door de sneeuw in Bozeman. Onverwachts kwamen we boven op een berg terrecht met een adembenemend uitzicht over de hele Gallatin Valley. Wat is het hier toch ongelooflijk mooi!

Lucky me

Een paar weken geleden besefte ik pas dat ik hier voor ruim 4 maanden zou blijven. Vier maanden, dat klonk toen zo lang. Inmiddels is de derde week alweer bijna voorbij en dat betekent dat ik volgende week al op 1/4 deel van mijn verbijf zit. Bij de gedachte alleen al heb ik het gevoel alsof ik het helemaal verkeerd heb gedaan: ik had voor minstens een jaar weg moeten gaan! HELP, ik wil hier nog zoveel leren en leuke dingen doen!

Naast dat we deze weken natuurlijk weer van alles hebben gedaan, staan er ook al geweldige tripjes in het vooruitzicht. Over twee weken gaan we een weekend met Karen mee, de ski chick van onze verdieping. Ze gaat haar ouders bezoeken in Salt Lake City en wij zijn uitgenodigd in hun reusachtige huis met 4 badkamers, zwembad en alles erop en eraan. Ik kan mijn geluk hier echt niet meer op.

Ook heeft Elsie, mijn moeders nicht uit Canada, mij een mailtje gestuurd. Vier van mijn achterneven en -nichten blijken in Spring Break in Vancouver te zijn. Reden genoeg dus om daar heen te vliegen en ze weer opnieuw te ontmoeten. Maar zover is het gelukkig nog niet, want voor die tijd moet er nog heel veel gebeuren aan mijn studie.



Afgelopen donderdag was het dan zover: mijn eerste examen! Na van te voren helemaal in paniek te zijn geraakt, viel het allemaal reuze mee. Als je gewoon je huiswerk maakt is de kans dat je het haalt erg groot. Hier dus geen onverwachte vragen die nooit in het boek of in de les zijn behandeld. Nu maar hopen op een goed cijfer.

Party..

Vanaf de eerste lesdag zijn we hier al heel serieus aan de slag. We hebben al veel huiswerk en al enkele opdrachten in de les moeten maken voor punten. Hier luister je niet de hele les naar de docent waarbij je een paar aantekeningen maakt, maar ben je heel interactief bezig. Ik weet het klinkt misschien wat raar maar het is zelfs leuk! Maar naast het harde studeren hebben we toch nog leuke dingen kunnen doen dit weekend...

Zaterdag zijn we naar 'Hot Springs' geweest met een groepje studenten die ook in Roskie wonen. Je kent het wel, van die natuurlijke warm water bronnen waar je je heerlijk in kunt vermaken. Live country music op de achtergrond, wijntje erbij en nieuwe vrienden maken. Na afloop reden we mee met drie amerikaanse studenten die wel trek hadden in een lekker drankje, maar allemaal 'under age' waren. Remember; alcohol mag je hier niet drinken onder je 21ste. Er wordt streng op gelet en de boetes zijn belachelijk hoog. We werden uitgenodigd voor een feestje op een van hun kamers. Bij binnenkomst was alles omgetoverd tot iets wat meer op een kroeg leek dan op een kamer waarin je kan slapen en je huiswerk kan maken. Alles was aanwezig, flatscreen TV, koelkast, magnetron, muziek en heel veel alcohol! Tot onze verbazing zag niet alleen zijn kamer er zo uit maar ook alle andere kamers op die verdieping. Nadat ze al snel dronken waren was het voor ons tijd om terug te keren naar onze 'normale' heerlijke kamers.

Zondag hebben we op een ander feestje gemerkt dat niet alleen de 5e verdieping meer op een kroeg lijkt, maar ook de 10e. Via 'sundae sunday' kwamen we daar terrecht. 'Sundae Sunday' was een icecream feestje in Roskie waarbij je op de bovenste verdieping begint met een ijsje en op iedere andere verdieping een topping krijgt. De 10e was nog toepasselijker ingericht dan de 5e verdieping. Er was zelf sfeerverlichting aanwezig en cocktails. Gelukkig was het afgelopen maandag Martin Luther King Holiday en was ik lekker vrij...

Food and nutrition

De tweede week is alweer bijna voorbij en na een reactie van mijn docente uit Nederland wordt het dus hoog tijd om over de lessen naar huis te schrijven.

Na enige problemen te hebben gehad met het registreren voor onze voedingsvakken volgen we er dan nu vijf: sustainable food systems, nutrition and society, human nutrition, culinary fundamentals en micronutrient metabolism. Omdat wij hier toch wel wat willen leren hebben we naast tweede- en derdejaarsvakken ook gekozen voor twee vierdejaarsvakken, die ons samen 15 credits moeten gaan opleveren. De lessen zijn erg interessant en verbazingwekkend geheel te begrijpen. Ik wist niet zo ik zo enthousiast kon zijn over studeren.



Montana is helemaal de juiste plek voor voedingstudenten. Veel inwoners verbouwen hier nog hun eigen groenten en sommige gaan zelfs nog op jacht. Er worden hier hoofdzakelijk biologische (organic) producten aangeboden en het eten van lokale voedingsmiddelen is hier vanzelfsprekend, zelfs bij de voedselbank. Heel schokkend om dan de verschillen te zien met Nederland.

Nu denk je waarschijnlijk dat het eten in de dining halls hier geweldig moet zijn, maar niets is minder waar. Het wordt hier ook wel de 'schweg' genoemd wat 'shit' betekent. Ik leef hier op bagels met cream cheese, yoghurt met muesli en salade, het enige voedsel wat nog redelijk te eten is. Om deze reden hebben we gister boodschappen gedaan met een aantal amerikanen die er precies zo over denken en zelf overheerlijke pasta en appeltaart gemaakt. We werden wel wat raar aangekeken want koken is hier heel ongebruikelijk. Waarom zou je koken als je zoveel als je wilt kunt eten in de dining halls? Misschien moet ik hier maar eens iets aan gaan doen als ik straks klaar ben met studeren.

Cowboys, guns and cookies

De afgelopen twee dagen zijn alle Amerikaanse studenten weer teruggekeerd op de campus. Het is een stuk gezelliger en drukker geworden in Roskie. We hebben al een paar Amerikaanse meiden ontmoet die bij ons op de verdieping slapen tijdens de eerste Roskie meeting voor nieuwe studenten. Alle regels en wetten werden ons herhaaldelijk voorgelezen tot vervelends aan toe. Zo ben je bijvoorbeeld al strafbaar als ze alleen al marihuana ruiken, maar mag je wel 'hunting knives' bezitten tot 8 inches! Ook mag je je jachtgeweer meenemen alleen moet je hem dan wel even opbergen in het speciaal daarvoor bestemde hok op de eerste verdieping....

Tijdens de meeting heb ik gesproken met een heuse cowboy. Hij droeg een cowboyhoed en -laarzen en vertelde mij dat hij hier voor 11 weken een opleiding tot hoefsmid volgt. Hij is vanaf zijn ranch in Idaho met zijn truck hierheen gereden. Thuis heeft hij enkele paarden die ze gebruiken om te jagen. Op zo'n moment besef je pas dat je in het Noorden van Amerika bent.

Vandaag zijn de eerste lessen weer begonnen, alleen voor ons morgen pas. Bij binnenkomst in het Roskie gebouw werd iedereen opgevangen met 'cookies and milk' om ons te steunen na onze eerste schooldag. Hier dopen ze hun home made cookies in melk en eten het smakelijk op. Niet verkeerd moet ik eerlijk toegeven en ook prima ter voorbereiding op de eerste schooldag.

Days before classes begin

Donderdag beginnen dan eindelijk onze lessen in nutrition. We hebben ons ingeschreven voor vijf verschillende vakken: culinary management practicum, sustainable food system, nutrition and society, human nutrition en micronutrient metabolism. Het leersysteem hier is heel anders dan in Nederland. Hier krijg je niet alleen een grote toets aan het einde van het blok, maar hangt je cijfer ook af van je aanwezigheid, je huiswerk en hoe je mee doet in de les. Omdat we straks dus flink aan de bak moeten hebben we de afgelopen dagen zoveel mogelijk leuke dingen proberen te doen.

De campus hadden we inmiddels al verkend en dus was het zondag tijd voor een dagje downtown Bozeman. Main street ligt op 20 minuten loopafstand en is 'the place to be' in Bozeman. Er zijn daar vele schattige coffeeshopjes (niet dezelfde als in Nederland) met de heerlijkste thee, koffie en gebakjes. De lokale inwoners zijn hier erg vriendelijk en proberen altijd een praatje met je te maken. Ik voel me hier echt al helemaal thuis zo tussen de lokale inwoners al pratend over de beste ski trails met een lekker kopje thee en een heerlijk zelfgemaakt gebakje (maar mam, die van jou zijn toch echt het lekkerste hoor).



Bridger bowl was ons zo goed bevallen dat we er gister nog een keer naar toe zijn gegaan. Doordeweeks gaan er geen bussen en dus zijn we met 2 austaliers langs main street gaan staan hopend op een lift. De 'locals' zijn hier zo aardig dat we nog geen vijf minuten hebben staan wachten. Terug mochten we plaatsnemen in een achterbak tussen de ski spullen samen met een hond. Liften is eigenlijk nog veel beter dan de bus want je hoort de meest geweldige verhalen over Bozeman en de omgeving.

Address

Voor iedereen die me een kaartje wilt sturen:

Eveline Deun
200 Roskie Hall room 1108
Bozeman, Montana 59715-5080

Orientation

Inmiddels is het alweer woensdag morgen en kan ik vanuit mijn nieuwe kamer zien hoe de zon langzaam de bergen roze kleurt. Ik zit nu in Roskie op de 11e verdieping naast de kamer van Josette en heb het gevoel alsof ik hier nooit meer weg wil.

De eerste paar dagen op de campus was er nog geen een Amerikaanse student te bekennen vanwege 'winter break'. Een voor een arriveerde de vele internationale studenten van over de hele wereld voor de international orientation afgelopen vrijdag. We werden liefdevol verwelkomt en werden geestelijk voorbereid op de culture shock en het leersysteem hier. Daarna heb ik Nederland ingeschreven voor de street food bazaar, ben ik lid geworden van de global culture club en outdoor recreation, heb ik me ingeschreven om vrienden te worden met een gezin in Bozeman en ga ik 2 uur in de maand vrijwilligers werk doen. Het is allemaal zo leuk dat ik niet wist wat ik moest kiezen dus heb ik alles maar gedaan. Na de orientatie en de bijbehorende 'pizza party' trekken we op met australiers, finnen, nederlanders en een canadees.

De volgende dag zijn we met z'n allen gaan skien/snowboarden in bridger bowl, het dichtsbijzijnde ski gebied. De Alpen zijn er niets bij! De sneeuw is hier perfect, geen rijen voor de liften en bijna niemand op de pistes. Het enige nadeel was dat we alleen maar burgers konden eten en geen apfelstrudel. De locals hier kunnen allemaal geweldig skien/boarden en vandaar dat er vier niveaus in de pistes zijn. Naast groen (makkelijk), blauw (gemiddeld) en zwart (gevorderd) hebben ze hier dubbel zwart (alleen voor experts). De dubbel zwarte pistes bevinden zich in het 'ridge terrain' en er wordt gewaarschuwd voor zeer steile pistes en ongemarkeerde kliffen. Daarnaast mag je er alleen vanaf met een lawine transceiver, een schep en een partner. Aan deze pistes hebben we ons nog niet gewaagd, maar wie weet zijn we over enkele maanden echte experts en kunnen we onze scheppen gaan kopen....

Wordt vervolgd

We arrived!

De laatste 32 dagen voor mijn vertrek zijn echt voorbij gevlogen en vandaar dat ik nu pas weer iets voor jullie schrijf...

Na in drie verschillende vliegtuigen te hebben gezeten, belachelijke vertragingen te hebben overleefd en niet erg confortabel te hebben geslapen op een bankje op het vliegveld van Denver, zijn we gister dan eindelijk aangekomen in Bozeman. Vooraf werden we afgeschrikt door de extreme kou (rond -25!) maar eenmaal aangekomen neem je dat voor lief.

Vanuit een klein vliegtuigje zagen we het onbewoonde witte landschap aan ons voorbij gaan. Vanuit het niets lag daar Bozeman omringd door hoge bergen met de mooiste ski gebieden en de beste sneeuw ter wereld. Vanaf het koude vliegveld werden we door een student opgehaald die blijkbaar al z'n hele leven in Bozeman woont omdat hij moeiteloos met 100 km per uur over een totaal besneeuwde weg reed. Hier in Bozeman strooien of schuiven ze de weg niet, dat is zinloos, maar strooien ze kleine steentje zodat je nog enige controle over je pick-up truck hebt.

Eenmaal op de campus aangekomen is het nog mooier als dat ik me voorgesteld had. De temperaturen zijn hier extreem, maar de lucht is droog, helder blauw en als de zon hier tevoorschijnkomt is het hier echt heerlijk en voelt het niet eens meer koud aan. Na die dag kennis te hebben gemaakt met de meest vriendelijke mensen van Amerika, heb ik heerlijk lang geslapen in mijn tijdelijke kamertje.


Zondag verhuis ik naar een andere kamer op de 11 verdieping, met een onbeschrijflijk uitzicht, en morgen ga ik skien dus jullie kunnen binnenkort adembenemende foto's van mij verwachten.






ps. door hieronder op 'reacties' te klikken kun je reageren, bedankt!