Na enige problemen te hebben gehad met het registreren voor onze voedingsvakken volgen we er dan nu vijf: sustainable food systems, nutrition and society, human nutrition, culinary fundamentals en micronutrient metabolism. Omdat wij hier toch wel wat willen leren hebben we naast tweede- en derdejaarsvakken ook gekozen voor twee vierdejaarsvakken, die ons samen 15 credits moeten gaan opleveren. De lessen zijn erg interessant en verbazingwekkend geheel te begrijpen. Ik wist niet zo ik zo enthousiast kon zijn over studeren.
Montana is helemaal de juiste plek voor voedingstudenten. Veel inwoners verbouwen hier nog hun eigen groenten en sommige gaan zelfs nog op jacht. Er worden hier hoofdzakelijk biologische (organic) producten aangeboden en het eten van lokale voedingsmiddelen is hier vanzelfsprekend, zelfs bij de voedselbank. Heel schokkend om dan de verschillen te zien met Nederland.
Nu denk je waarschijnlijk dat het eten in de dining halls hier geweldig moet zijn, maar niets is minder waar. Het wordt hier ook wel de 'schweg' genoemd wat 'shit' betekent. Ik leef hier op bagels met cream cheese, yoghurt met muesli en salade, het enige voedsel wat nog redelijk te eten is. Om deze reden hebben we gister boodschappen gedaan met een aantal amerikanen die er precies zo over denken en zelf overheerlijke pasta en appeltaart gemaakt. We werden wel wat raar aangekeken want koken is hier heel ongebruikelijk. Waarom zou je koken als je zoveel als je wilt kunt eten in de dining halls? Misschien moet ik hier maar eens iets aan gaan doen als ik straks klaar ben met studeren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten