Waarom al dat vechten
Waarom al die pijn
Je wilde hier niet weg
Je wilde bij ons zijn
De strijd was oneerlijk
En geheel niet terecht
Je wilde nog zo graag verder
Maar verloor dit gevecht
Voor altijd herinnerd
In liefde en vriendschap
Voor altijd aanwezig
In woord en geest
Voor altijd verbonden
Door onzichtbare banden
Gekoesterd door velen
Gemist nog het meest
Ik mis je lieve Roos
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten